Rahman ve Rahiym olan Allah (c.c) adıyla başlarımHamd O'na,salat ve selam,yaratılmışların en üstünü,ümmedi olmakla en büyük lütfa erdiğimiz,Habib-i Edib-i Ahmed-i,Mahmud-u,Muhammed,Mustafa (s.a.v) Efendimize,al ve ashabına,seçtikleri,sevdikleri ve sevenlerine olsun.
Sevgili Dostlar;İnsan kendisinde olmayan vede başkalarında olanlara bakarsa,kendisine hiç birşey verilmemiş zanneder.Oysaki kendisinde olupta,başkalarında olmayanlara bakarsa,kendisine nekadar çok şey ihsan edildiğini görür ve Rabbısına çok şükreder.
Aşağıdaki menkibe bunu nekadar güzel anlatmaktadır;
Fakir bir ailenin beşinci çocuğuydu Hüseyin Ali.İlkokula yeni başlamıştı.Yeni bir ayakkabısının olmasını herşeyden çok istiyordu.Hem ihtiyacıydı da.Babası hasta ve çalışamıyordu.Paralarıda yoktu.Ona yeni bir ayakkabı alamazlardı.Birden o güzel ve saf gönlüne "Camiye gideyim Allah'tan (c.c) isteyeyim" diye geldi .Şevinç ve coşkuyla caminin yolunu tuttu.Caminin avlusundan içeriye girdi ve dondu kaldı.Oda ne ? Caminin avlusunda bir dilenci,ayakları dizkapağından aşağı yok.Bir müddet öylece baktı.İçerisinde birşeyler kıpırdadı.Şadırvanda tekrar abdest aldı camiye girdi.Kıbleye oturdu.O yüreği gibi yumuşacık,tertemiz avuçlarını,duanın kıblesi olan semaya çevirdi.Gözlerinden,inci taneleri,temiz,berrak,tatlı gözyaşlarıyla yüce yaratıcıya şöyle seslendi "Allah'ım (c.c) ben yeni ayakkabı istemekten vazgeçtim.Cami avlusundaki amcanın ayağı bile yok.Sen bana sapasağlam iki ayak vermişsin.Sana çok teşekkür ederim.O ayaklarla ömrümün sonuna kadar senin yolunda yürümeyi bana nasib et.Sen verenlerin en büyüğüsün.Senin verdiklerin çok büyük.Sana büyüklüğün kadar şükrolsun.Amin"
Hayatın koşturmacasına kapılıp insan olduğumuzu unutmayalım.Kimi çocuğun hayali bilgisayar,kimi çocuğun yeni bir ayakkabı.Kimi çocuğun tertemiz bir defter,yepyeni bir kalem,silgi,v.s.
Hayat paylaşılırsa hayattır.
Cenab-ı Hazreti Allah cümlemize hayatımız boyunca hep güzellikleri paylaşmayı nasib eylesin duasıyla...
